برنامه های توسعه ای در جوامع محلی، بدون همراهی و مشارکت ساکنان، با چالش های متعددی در اجرا مواجه خواهند شد. توانمندسازیِ ساکنان قبل از اجرای این برنامه ها، ضمن کاهش آسیب ها و هدر رفت هزینه ها، منجر به تسهیل و تسریع در اجرا و بروز پیامدهای مثبتِ طرح های کارآفرینانه خواهد شد. مبتنی بر این رویکرد، هدفِ این پژوهش، شناسایی و اولویت بندیِ مهم ترین شاخ های توانمندسازِ اکوتوریسم کارآفرینانه در مناطق روستاییِ استان سیستان و بلوچستان بوده است. روش پژوهش از حیث هدف، کاربردی و از نوع توصیفی-پیمایشی می باشد. جامعه ی آماری پژوهش، شامل کارشناسان مرتبط با حوزه ی گردشگریِ اداره ی کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان سیستان و بلوچستان و برخی از اساتید دانشگاه به تعداد 26 نفر بود که سرشماری شدند. داده های پژوهش بر اساس پرسشنامه ی محقق ساخته ی ارجحیت بندی که مبتنی بر شاخص های شناسایی شده تدوین شده بود جمع آوری و به کمک نرم افزار Expert Choice تحلیل شد. نتایج پژوهش، نشان از شناساییِ چهار شاخص اصلی بود که توانمندسازی روانشناختی با وزن 459/. در جایگاه نخست قرار گرفت. توانمندسازی سیاسی با وزن 226/.، توانمندسازی اقتصادی با وزن 172/. و توانمندسازی اجتماعی با وزن 142/. در رتبه های بعدی قرار گرفتند. بنابراین به خط مشی گذاران حوزه ی اکوتوریسم کارآفرینانه توصیه می شود برای رشد و توسعه ی این صنعت، توانمندسازی ذهنی و روانیِ جوامع هدف را در اولویت برنامه های خود قرار دهند.